Gouden Palet

We willen een apart hoofdstuk wijden aan de Gouden Palet, het gerenommeerde A-toernooi van Torhout dat 34 jaar lang het pronkstuk van onze club was. De Gouden Palet was jaarlijks het eerste internationale tafeltennistoernooi op de ITTF-kalender en werd wereldwijd geprezen voor haar schitterende organisatie zonder lange wachttijden. De Gouden Palet werd in 1985 opgericht met als doel de tafeltennissport populairder te maken. Met succes, want op de eerste editie waren er al meteen meer dan 700 deelnemers en supporters aanwezig. Zij zagen niemand minder dan Jean-Michel Saive zegevieren. Niet voor het laatst…

Het toernooi was tevens een primeur in Europa, want het was de eerste maal dat je een echte ‘gouden palet’ kon winnen. Deze met een laagje goud bedekte tafeltennispalet, bezet met een twaalftal briljanten, had een waarde van meer dan €5.000 euro. Het palet was afkomstig uit Duitsland, woog bijna één kilogram en had een doorsnede van achttien centimeter. Daarnaast vielen er in het eerste jaar al meteen enkele televisietoestellen te winnen.

Onze jeugdspelers waren uiteraard gefascineerd door de wisselbeker van de Gouden Palet, een echt tafeltennispalet bezet met een twaalftal briljanten en met een waarde van meer dan €5.000 euro. We herkennen onder meer jeugdtrainers Dirk Deslyper en Andrzej Bukalski

In de tweede editie van ons toernooi werd bij de vrouwen ook een ‘Gouden Juweel’ uitgereikt. Dat was een gouden kettinkje waaraan een medaillon hing in de vorm van een paletje met een briljant in verwerkt. Deze wisselbeker had een waarde van €1.500 en werd voor het eerst uitgereikt aan Bettinne Vriesekoop, tweemaal Europees kampioene en Nederlands speelster van de eeuw met deelname aan de Olympische Spelen in Seoul.

Pas als je driemaal opeenvolgend of vijf keer in totaal het toernooi won, kreeg je de Gouden Palet of Gouden Juweel definitief in bezit. Daarnaast werd ook jaarlijks de wisselbeker Oswald Bossuyt uitgereikt (genoemd naar onze ex-voorzitter) voor de beste club. TTC Smashing Torhout werd in 1995 definitieve eigenaar van deze trofee nadat ze zich voor de vijfde keer tot beste ploeg van het toernooi kroonden. Jaar na jaar groeide de Gouden Palet en kreeg het meer (media)belangstelling. Zo besloot de BRT bijvoorbeeld in 1989 om de hoogtepunten van het toernooi, dat ondertussen op 24 tafels werd afgewerkt, uit te zenden. Zij waren getuige van de derde opeenvolgende zege van Jean-Michel Saive in Torhout, wat hem de definitieve eigenaar maakte van de Gouden Palet. Niemand zou de prestatie van Jean-Mi, die in totaal vier keer het toernooi won, bij de heren nadoen. In 1990 werd er een nieuwe Gouden Palet ontworpen en zouden er geldprijzen van €2.500 te verdienen zijn.

In 1989 werd Jean-Michel Saive de definitieve eigenaar van de Gouden Palet na drie zeges op een rij. Hij zou in Torhout uiteindelijk vier keer zegevieren en was een graag geziene gast

In 1990 werd Jean-Michel Saive opgevolgd door Paul Haldan, toen de Europese nummer zestien die later nog de achtste finales op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona zou halen. De Nederlands-Roemeense Haldan won het toernooi eerder al in 1986. In 1991 kende de Gouden Palet meer dan 1.000 deelnemers, met onder meer een tienkoppige delegatie vanuit Polen en een sterke ploeg uit Steinhagen met zeven Duitsers en vijf Chinezen. In 1993 werd Trinko Keen de grote winnaar. De man werd in totaal zeven keer Nederlands kampioen en nam drie keer deel aan de Olympische Spelen. Door het toernooi kreeg (Smashing) Torhout bijgevolg heel wat internationale belangstelling.

Paul Haldan won de Gouden Palet 2 keer. Hier op de foto met tegenstander Jean-Paul Vansteenkiste

Tussen 1994 en 1999 namen er geen A-spelers deel aan de Gouden Palet en werd het een B-toernooi. In die periode zou Bukalski twee keer de B-open winnen. Op de zestiende editie in 2000 werd de GP na een onderbreking van zeven jaar opnieuw een A-toernooi. Door de vele deelnemers werd het toernooi voor de eerste keer over drie dagen gespreid, terwijl iedereen naar aanleiding van het twintigjarig bestaan van de club een gratis geschenk kreeg. In 2002 won Karen Opdencamp op haar 21ste definitief het Gouden Juweel na een derde opeenvolgende zege bij de vrouwen, en zegevierde de toen nog piepjonge Cédric Nuytinck in 2003 en 2004 bij de preminiemen en later de miniemen. Op de 21ste editie van de Gouden Palet in 2005 werd naast de sporthal ook de zaal in De Mast werd gebruikt. In 2008 werd de GP dan weer volledig afgehandeld met computers, een primeur voor een Belgisch tafeltennistoernooi. De GP werd op maar liefst 75 speeltafels afgewerkt, goed voor 400 meter afsluitingen rond de tafels, waarbij al het materiaal eigendom was van de club.

De GP kende een internationaal deelnemersveld. Hier zien we de Torhoutse spelers verbroederen met de Hongaarse delegatie. Uiteindelijk zou er van hen een uitnodiging komen voor een stage

De 25ste jubileumeditie van de Gouden Palet in 2009 brak een nieuw record. Er werd voor het eerst in drie volledige zalen gespeeld en er waren zo’n 1.300 inschrijvingen. Nooit kreeg TTC Sportline Torhout zoveel deelnemers over de vloer. De Gouden Palet stond gekend als één van de best georganiseerde toernooien van Europa en het op een na grootste toernooi van België. Voor de jubileumeditie in 2009 werd ook een internationaal toernooi voor atleten met een lichamelijke beperking ingericht. Heel wat spelers van de Paralympics in Peking waren aanwezig. Zij streden om de ‘wisselbeker minister Hilde Crevits’. Matthieu Loicq, nummer één op de wereldranglijst en Paralympisch kampioen van Athene, was er de blikvanger. De laatste editie van de Gouden Palet vond plaats in 2018. In totaal zou het gerenommeerde toernooi 34 keer georganiseerd worden. Momenteel zijn er geen plannen om het toernooi nieuw leven in te blazen.

Cédric Merchez won in totaal drie keer de Gouden Palet, waaronder deze editie in 2017

Palmares Gouden Palet:

1985: Jean-Michel Saive

1986: Paul Haldan (Nederland)

1987: Jean-Michel Saive

1988: Jean-Michel Saive

1989: Jean-Michel Saive (definitieve eigenaar)

1990: Paul Haldan (Nederland)

1991: Yang Jianhua (China)

1992: Johnny Huang (China)

1993: Trinko Keen (Nederland)

1994-1999: zes edities geen A-spelers

2000: Cedric Merchez

2001: Sébastien Massart

2002: Sébastien Massart

2003: Jörg Bitzigeio (Duitsland)

2004: Zichao Tian

2005: Damien Delobbe

2006: Cedric Merchez

2007: Sau Ayemojuba

2008: Damien Delobbe

2009: Adam Pattantyus

2010: Zhang Dong Ying

2011: Armand Phung (Frankrijk)

2012: Xu Gang (Frankrijk)

2013: Lauric Jean

2014: Benjamin Rogiers

2015: Adrian Dodean (Roemenië)

2016: Benjamin Rogiers

2017: Cédric Merchez

2018: Cédric Merchez