Clubhistoriek

In 1976 stichtte Walter Bossuyt samen met enkele jonge tafeltennissers TTC Germinal Torhout. De eerste competitiematchen werden gespeeld in de feestzaal van café Germinal in de Oostendestraat. Na één jaar was de zaal niet meer beschikbaar, waardoor de club in 1977 uitkwam bij het zaaltje achter café d’Oude Posterij (nu De Mazzel). De cafébaas kon echter niet veel verdienen aan de spelers aangezien zij hun eigen water meebrachten. Daarom werd in 1978 verhuisd naar de eerste verdieping van café De Karpel op de Markt, ondertussen de derde zaal in drie jaar tijd en allesbehalve een geschikte sportlocatie vanwege de planken vloer. De stamgasten werden bovendien gestoord door het lawaai en moesten een bierkaartje op hun pint leggen zodat er geen stof vanuit de zoldering in zou vallen. De Torhoutse tafeltennisjeugd werd zo van het kastje naar de muur gestuurd.

Aangezien de club in 1980 De Karpel moest verlaten, stelde Jozef Van Holder, pastoor van parochie Don Bosco, het zaaltje van het Oratorio ter beschikking. Eind 1979 stichtte men hier een nieuwe club onder de naam TTC Smashing Don Bosco. De voorzitter werd Jozef Van Oost, de secretaris Lode Andries en de penningmeester Oscar Vandecaveye. Verder in het bestuur zaten ook Norbert Trio (praktische zaken), Ignace Deeren (dokter) en spelers Wim Trio, Filip Deparck en Franky Degraeve. Men was er van overtuigd dat het een goede zaak was voor de jeugd van de wijk Don Bosco om er een pingpongclub op te richten.

De eerste acht basisspelers van Smashing Don Bosco. We herkennen o.a. Wim Trio, Franky Degraeve Filip Deparck en Patrick Vanhaerens, maar ook pastoor Van Holder, voorzitter Jozef Van Oost, secretaris Lode Andries en penningmeester Oscar Vandecaveye. Het is de oudste foto van onze club

In het seizoen 1981-1982 werd er voor het eerst opnieuw competitie gespeeld en traden er twee ploegen aan in Vierde Provinciale. De A-ploeg eindigde meteen tweede en greep net naast de promotie. In het volgende seizoen 1982-1983 kroonden zowel de A- als B-ploeg zich wel tot kampioen en werd er ook een C-ploeg opgericht. In het seizoen 1983-1984 promoveerde de A-ploeg meteen voor de tweede maal op rij, dit keer naar Tweede Provinciale.

Het ledenaantal groeide en de spelers kregen al vrij snel een nieuwe outfit én sporttas

Gemeenteraadslid Oswald Bossuyt zorgde er in 1984 voor dat Smashing Don Bosco kon verhuizen naar de Stedelijke Sporthal, waar recent een nieuwe B-zaal werd gebouwd. De verhuis was een must, want in het zaaltje van het Oratorio konden maar vier tafels worden opgesteld en werd de ruimte verwarmd door een groot centraal geplaatst warmteluchttoestel. Dat betekende dat de balletjes uit hun baan werden geblazen en de verwarming in de winter constant aan- en uitgezet moest worden. Op een gegeven moment koesterde het bestuur plannen om aan zaal Oratorio een eigen tafeltennisruimte bij te bouwen of deze uit te breiden, maar uiteindelijk vielen die projecten in duigen. Door de nieuwe locatie werd de clubnaam aangepast naar TTK Smashing Torhout.

De eerste groepsfoto sinds de verhuis naar de sporthal in 1994

Pas na de verhuis naar de Sporthal in het seizoen 1984-1985 kon de club na jaren van stagnatie echt groeien. Oswald Bossuyt, al jarenlang hoofdsponsor, verving Jozef Van Oost als voorzitter, terwijl er twee keer per week minstens drie uur getraind werd onder leiding van Roger Toussein, de man waarvan gezegd wordt dat hij Torhout leerde tafeltennissen. In het begin nam hij quasi continu alle jeugdtrainingen waar. In 1985 werd de Gouden Palet opgericht, terwijl de A-ploeg in het seizoen 1985-1986 promoveerde naar Eerste Provinciale.

De A-ploeg promoveerde in het seizoen 1985-1986 naar Eerste Provinciale. V.l.n.r. Filip Deparck, Gino Vandekinderen, Luc Bauwens en Bruno Van Coillie

Amper één seizoen later (1986-1987) kon men als kampioen alweer de promotie afdwingen naar Derde Nationale (er was nog geen landelijke) én promoveerde de B-ploeg van Derde naar Tweede Provinciale. De D-ploeg steeg van Vierde naar Derde Provinciale, terwijl ook de E- en F-ploeg werden opgericht. Na de promotie van de A-ploeg naar Derde Nationale werd drievoudig Belgisch kampioen Walter Dugardin aangetrokken. Hij zorgde er mee voor dat de A-ploeg in het seizoen 1987-1988 promoveerde naar Tweede Nationale, goed voor de derde promotie op een rij. Ook de B-ploeg steeg voor het tweede opeenvolgende jaar, dit keer naar Eerste Provinciale.

In het jubileumseizoen 1989-1990, amper twee jaar later, zou de A-ploeg op de laatste speeldag in en tegen Rouillon de promotie afdwingen naar Eerste Nationale, de op een na hoogste reeks van België. Dat was voor een groot stuk te danken aan nieuwkomer Bert De Hertogh (B0), die na zijn succesvol seizoen meteen een A-klassement bemachtigde. Andere spelers in de A-ploeg waren Didier Lefere, Geert Vanhove en Walter Dugardin. TTC Smashing Torhout kon fier terugblikken op haar tienjarig bestaan. Torhout werd de eerste West-Vlaamse club ooit die uitkwam in Eerste Nationale. De club kon zes promoties in acht seizoenen afdwingen en in tien jaar tijd doorstoten van Vierde Provinciale tot Eerste Nationale. Geen enkele Belgische club kon zo’n stunt eerder realiseren.

De A-ploeg met Didier Lefere, Bert De Hertogh, Geert Vanhove en Walter Dugardin dwong in haar jubileumseizoen 1989-1990 de promotie af naar Eerste Nationale

Begin 1990 nam Bart Jaques de rol van Oswald Bossuyt over als voorzitter van de club. Die was Schepen van Sport en kon dit niet langer combineren met het voorzitterschap. Het bestuur zag er toen zo uit: Bart Jaques (voorzitter), Ignace Deeren (erevoorzitter), Oswald Bossuyt (erevoorzitter en hoofdsponsor), Norbert Trio (manager), Peter Verhelst (secretariaatswerk), Filip Meulemeester (penningmeester), Claudine Pattyn, Greet Demol, Francine Pauwels, Ronny Aernoudt, Stefaan Barbier en Medard Melis. De club bleef groeien met in 1990 zo’n 65 leden. Torhout was in elke provinciale reeks actief en had door de komst van Vijfde Provinciale maar liefst zeven ploegen in competitie.

In 1990 werd de tiende verjaardag van de club gevierd. Torhout telde zo’n 65 leden en was in elke provinciale reeks actief met in totaal zeven ploegen. Rechts zien we de nieuwe voorzitter Bart Jaques

Na de promotie naar Eerste Nationale werden twee toptransfers gedaan. Ten eerste kwam Jean-Paul Vansteenkiste over van Sparta Moeskroen uit de Superdivisie. Vansteenkiste begon op 16-jarige leeftijd bij Ingelmunster tot hij in 1980 als C4 verkaste naar Roeselare en waar hij een B6-klassement bemachtigde. In het seizoen 1982-1983 speelde hij een jaar in Gent en werd hij er B4. Van 1983 tot 1987 speelde Jean-Paul bij Maccabi Antwerpen en van 1987 tot 1990 bij Sparta Moeskroen. Ten tweede werd Andrzej Bukalski binnengehaald, een 25-jarige A22-speler uit Polen die in België werd gelijkgesteld met clubgenoot Bert De Hertogh (A13). Bukalski had een universitair sportdiploma op zak en volgde onder meer een cursus van 60 uren Nederlands om zich hier vlot te integreren. Met succes, want Andrzej zou al snel jeugdtrainer worden binnen onze club.

Eind december 1990 werd er een vierdaagse, nationale (kerst)stage georganiseerd onder leiding van de Poolse internationale trainer Waldemar Rzoncka, bijgestaan door hulptrainers Bert De Hertogh, Andrzej Bukalski, Jean-Paul Vansteenkiste, Walter Dugardin en Wim Trio. Op de tweede editie van deze stage waren er maar liefst 50 tafeltennissers, waardoor overwogen werd om dit uit te breiden tot 80 à 100 deelnemers. De stage zou tientallen jarenlang georganiseerd werden en later verplaatst worden naar de zomerperiode rond de Gouden Palet. Een opvallende speler binnen de club was Jef Devriese. Als andersvalide won hij twee keer brons op de Paralympische Spelen, was hij te gast bij koning Boudewijn en prins Filip en kreeg hij in 1983 de Nationale Sporttrofee.

Jef Devriese van onze club won twee keer brons op de Paralympische Spelen en was officieel scheidsrechter bij de KBTTB. Hier zien we hem op de foto met Philippe Saive (broer van)

De A-ploeg slaagde er dat seizoen (1990-1991) uiteindelijk in om voor de vierde keer op rij te promoveren. Torhout was zo de eerste club uit West- en Oost-Vlaanderen die doorstootte tot Superdivisie. Met Bert De Hertogh (A13), Andrzej Bukalski (A22), JP Vansteenkiste (B0) en Walter Dugardin (B0) ging Torhout met vier amateurs naar Superdivisie, dat was quasi ongezien in de hoogste divisie van ons land. Ook de B-ploeg bleef ongeslagen en steeg naar Derde Nationale.

De A-ploeg dwong in het seizoen 1990-1991 met vier amateurs de promotie af naar Superdivisie. V.l.n.r. Andrzej Bukalski, Jean-Paul Vansteenkiste, Bert De Hertogh en Walter Dugardin

TTK Smashing Torhout profileerde zich bijgevolg meer en meer als de vaandeldrager én het hart van de tafeltennissport in West-Vlaanderen. Ze bereikten in het seizoen 1991-1992 de kaap van 100 leden en hadden maar liefst tien ploegen in competitie. Torhout was de sterkste club van Vlaanderen en vertegenwoordigde twee van de vier West-Vlaamse ploegen in de Nationale reeksen. De A-ploeg werkte op 20 september 1991 haar eerste match ooit in Superdivisie thuis af tegen Centre La Louvière A, de vicekampioen van België.

De thuiswedstrijden in Superdivisie lokten heel wat toeschouwers, soms om en bij de 200

Helaas kon de A-ploeg zich niet redden en kwamen ze in het seizoen 1992-1993 opnieuw uit in Eerste Nationale. Bert De Hertogh verliet Torhout na drie jaar en werd vervangen door Simion Crisan, toen de op een na beste speler van Roemenië. Smashing Torhout richtte voor het eerst ook een damesploeg op, wat het totaal aantal competitieploegen op twaalf bracht. In september 1993 werd er voor het eerst een Herfstcriterium georganiseerd, terwijl de A-ploeg in het seizoen 1994-1995 met Jean-Paul Vansteenkiste (B0), Andrzej Bukalski (B0), Geert Vanhove (B2) en Tom Dieussaert (B2) erin slaagde opnieuw te promoveren naar Superdivisie. In 1995 kenden we het ontstaan van Smash-info, een eigen clubblad dat tientallen jarenlang driemaandelijks gepubliceerd werd. Er werd eveneens een jeugdbestuur opgericht dat onder meer instond voor de krokusstage. De club groeide in alle facetten.

De A-ploeg met Bukalski, Vanhove, Dieussaert en J-P steeg in 94-95 voor de 2de keer naar Superdivisie

Norbert Trio, de stuwende motor achter de opmars en reeds vanaf dag één actief bij de club, werd in 1995 de nieuwe voorzitter. Hij verving Stefaan Barbier die zo’n twee jaar lang aan het roer stond. Hij werd bijgestaan door Filip Meulemeester (penningmeester), Andrzej Bukalski (secretaris), Frederik Vander Donckt (jeugdvoorzitter), Klaus Lozie (jeugdsecretaris), Gaby De Ruyter (administratief medewerker), André Deslyper (adjunct-secretaris), Wim Verhelst (verantwoordelijke toernooien en de GP), Griet Dedecker (jeugdopleiding), Geert Vanhove, Dirk Deslyper en Jean-Paul Vansteenkiste. Door wat interne spanningen richtten de recreatieve spelers van Smashing Torhout hun eigen club op, zo werd in juni 1995 TTV Recrea geboren. Dat bestuur bestond uit Filip Deparck, Gilbert Vervaque, Patriek Vandekinderen, Jimmy Mommerency, Raf Mestdagh, allemaal ex-spelers van onze club.

Smashing Torhout degradeerde na één jaar opnieuw naar Eerste Nationale, maar kon in het seizoen 1996-1997 meteen weer de promotie naar Superdivisie afdwingen. De A-ploeg bestond uit Jean-Paul Vansteenkiste, Andrzej Bukalski, Geert Vanhove en toptalent Harm Desmet (B2). Op internationaal vlak nam Torhout voor het eerst deel aan de TT-Intercup, de derde hoogste bekercompetitie van Europa. In de voorrondes streden 55 deelnemers uit 12 verschillende Europese landen voor 32 plaatsen in de hoofdtabel. Thuis werd met 5-2 gewonnen van het Duitse Brühl-Vochem en uit met 2-5 van Stadtallendorf. Op 29 december 1996 verloor Torhout pas in de 1/16de finale van het Franse Lagny-sur-Marne. Een reportageploeg van Focus-TV en WTV kwam er zelfs opnames maken.

In 1996-1997 promoveerde Torhout voor de derde en laatste keer naar Superdivisie. V.l.n.r. Andrzej Bukalski, Harm Desmet, Jean-Paul Vansteenkiste, invaller Marino Labeeuw en Geert Vanhove

In 1997 werd de Raad Van Beheer opgericht, dat was een overkoepelend orgaan die ervoor moest zorgen dat de club zoveel mogelijk in zijn huidige vorm bleef bestaan en gestaag kon groeien. Hiermee werd een soort van veiligheidssysteem ingebouwd om de toekomst van de club te verzekeren. Als er problemen zouden rijzen op financieel of materieel vlak kon de Raad van Beheer, die twee tot drie keer per jaar samenkwam, eveneens ingrijpen. De Raad van Beheer bestond uit vooraanstaande personen uit de bedrijfswereld, namelijk Oswald Bossuyt (bouwondernemer), Joachim Coens (voorzitter-afgevaardigd bestuurder MBZ en 1^ste schepen van stad Damme), Bart Naeyaert (advocaat), Hedwig Vander Donckt (bedrijfsrevisor), Filip Pauwels (makelaar), Filip Delanote (kinesist), Filip Meulemeester (opticien), Johan Lozie (industrieel ingenieur), Filip Ornelis (zaakvoerder AD Delhaize), Servais Deroo (bankdirecteur Centea en voorzitter OCMW), Noël Cordie (stadsontvanger) en Norbert Trio (beroepsjournalist). Smashing Torhout hoopte in die tijd, met steun van de Raad van Beheer, een eigen zaal op de kop te tikken.

In het seizoen 1997-1998 trad Torhout voor de derde en laatste keer aan in Superdivisie. Ondanks de degradatie waren er dat seizoen voldoende hoogtepunten. Zo won Torhout voor het tweede jaar op rij de Beker van West-Vlaanderen én de Superbeker van Vlaanderen. In de TT-Intercup werd dan weer gespeeld in en tegen TTC Spicheren (Frankrijk) én thuis tegen DJK Rheinland Ruhrort (Duitsland). Op 19 maart 1998 kende Torhout één van de mooiste momenten uit haar clubgeschiedenis, want toen werd de halve finale van de Beker van België afgewerkt tegen RSC Villette Charleroi, de beste Belgische ploeg aller tijden met onder meer Zoran Primorac (nummer twee van de wereld), Johnny Huang (nummer vier van de wereld) en Jean-Michel Saive (nummer acht van de wereld). Ondanks de logische nederlaag een moment om nooit te vergeten.

Begin 1998 richtte de club ook een Comité P op dat instond voor de werving van publiciteit en propaganda voor de club. Ze moesten onder meer inkomsten zoeken die de kosten voor de jeugdopleiding én de trainers zouden dekken. Torhout stond vanaf dag één gekend voor haar goede jeugdopleiding en wilde dit graag zo houden.

Hier zien we Dirk Deslyper, jarenlang actief als jeugdtrainer binnen onze club

In het seizoen 1998-1999 nam Smashing Torhout voor de derde keer op rij deel aan de Europa TT-Intercup. Tegen het Franse La Romagne, gelegen in Bretagne en maar liefst 700 km van Torhout verwijderd, verloren ze helaas met 6-1, maar in oktober 1998 werd thuis met maximale 7-0 cijfers gewonnen van TTC Bonneweg Luxemburg. Door deze grootst mogelijke score kon Torhout als 22^ste doorstoten naar de 1/16^de finales, waarin ze het opnamen tegen het Duitse Porz (Keulen). Dat seizoen werd Torhout, waar Harm Desmet vervangen werd door de 15-jarige Dominiek Depuydt, eveneens de definitieve eigenaar van de Beker van West-Vlaanderen na drie zeges op een rij.

Torhout nam meerdere keren deel aan de Europa TT-Intercup. Hier zien we Geert Vanhove, Jean-Paul Vansteenkiste, Dominiek Depuydt en Andrzej Bukalski voor de uitmatch tegen het Franse La Romagne. In 98-99 werd dit viertal ook de definitieve eigenaar van de Beker van WVL na drie zeges op een rij

In het seizoen 1999-2000, vlak rond de eeuwwisseling, vierde de club haar twintigjarig bestaan in clublokaal Don Quichotte. TTC Smashing Torhout telde 150 leden, waaronder heel veel jeugd, en werd gezien als de best gestructureerde en georganiseerde club van West-Vlaanderen. Met de Gouden Palet, een Herfstcriterium en verschillende stages zakten jaarlijks heel wat spelers met plezier af naar de Sparrestede. Aangezien Torhout twaalf competitieploegen telde en vijf begeleide trainingen per week organiseerde, werd ook de accommodatie van het SIVI gebruikt. Het jubileumseizoen werd een succes, want Torhout kende drie kampioenenploegen. De jeugdige B-ploeg (Seppe Declercq, Kim Demeyer, Olivier Schoonheere en Olivier Dehaemers) in Tweede Provinciale, de D-ploeg in Derde Provinciale en de G-ploeg in Vijfde Provinciale. J-P Vansteenkiste ruilde ten slotte na negen jaar Torhout in voor Ingelmunster en werd vervangen door Bart Spiessens.

Met zo goed als hetzelfde jonge vijftal (Valérien Gobert, Olivier Gobert, Ellen Barzeele, Ramsey De Schacht en Frederiek Vander Donckt, werd de D-ploeg In het seizoen 2000-2001 voor het derde jaar op rij kampioen met de promotie naar Eerste Provinciale tot gevolg. De club rolde zich ook extra-sportief extra uit, want op 30 maart 2001 werd de eerste Torhoutse Verenigingenquiz georganiseerd in de Brouckère. Met 44 deelnemende ploegen van vijf spelers werd dat een groot succes. Smashing Torhout nam dat jaar eveneens met achttien spelers voor het eerst deel aan het internationaal paastoernooi van Red Stars in het Nederlandse Venray. Dat was één van de grootste toernooien in Nederland, waar alleen clubs op uitnodiging mochten aan deelnemen.

De D-ploeg werd in het 2000-2001 voor de derde keer op rij kampioen met zo goed als hetzelfde vijftal

In het seizoen 2001-2002 werd Geert Vanhove vervangen door Ian McLean, de derde beste Schotse speler van dat moment die ooit nog deelnam aan het WK in Osaka. Opvallend: de 35-jarige aanwinst was ook marathonatleet en ging na elke verloren wedstrijd tien kilometer lopen. McLean (As20) speelde niet alles en werd enkel opgesteld in de cruciale wedstrijden. Zo kreeg het 17-jarige jeugdproduct Seppe Declercq (B6) alle kansen als vierde man. Deze Diksmuidenaar groeide, mede dankzij onze sterke jeugdopleiding, in vijf jaar tijd uit van E6 naar een volwaardige B-speler.

Een grote verandering vond plaats in het seizoen 2002-2003. Na bijna twintig jaar werd de naam van TTC Smashing Torhout omgevormd tot TTC Sportline Torhout. Sportline was al jaren hoofdsponsor en schonk alle spelers een blauw truitje met gele letters. J-P Vansteenkiste ruilde door een aflopend contract Ingelmunster opnieuw in voor Torhout, en ook Harm Desmet (Sokah Hoboken) keerde terug. Ian McLean moest door bepaalde omstandigheden de club verlaten. Hoewel het niet de bedoeling was om te promoveren naar Superdivisie (er waren heel wat nadelen aan gekoppeld), haalde Torhout toch knap de play-offs. Dat seizoen werd het volledige podium op het Provinciaal Kampioenschap in de B-reeks trouwens bezet door Torhout (Desmet 1, Vansteenkiste 2, Bukalski 3) en werd de halve finale van de Beker van België bereikt. Na 4-2 winst tegen Ingelmunster (Super) in de 1/8^ste finale en winst tegen Corenne in de kwartfinale, namen ze het thuis op tegen Sporting Villette Charleroi.

In de halve finale van de Beker van België namen Vansteenkiste, Depuydt, Desmet en Bukalski het thuis op tegen Sporting Villette Charleroi, de ploeg van Jean-Michel Saive

In het seizoen 2003-2004 nam de A-ploeg, zonder de vertrekkende Harm Desmet en Seppe Declercq, opnieuw deel aan de Europa TT-Intercup. De eerste wedstrijd werd in en tegen het Franse Perros-Louannec met 4-0 verloren, maar thuis werd dan weer met maximale 7-0 gewonnen van het Duitse Zellertal. Begin 2004 werd de club naar aanleiding van haar 25^ste verjaardag uitgenodigd op het stadhuis van Torhout. Zo’n honderd aanwezigen woonden de receptie bij die gevolgd werd door een clubfeest in de Bosgalm op Don Bosco, de wijk waar het allemaal begon. De twintigste editie van de Gouden Palet werd door de Olympische Spelen in Athene een week later georganiseerd. Daarom werd de nationale zomerstage voor jongeren, dat aan haar vijftiende editie toe was, een week vooruitgeschoven. In het seizoen 2004-2005 werd de A-ploeg versterkt met Robin Depuydt (broer van Dominiek) en kroonde de damesploeg van Torhout zich tot kampioen. Het zou uiteindelijk tot het seizoen 2024-2025, exact twintig jaar later, duren tot Torhout nog eens een damesploeg inschreef.

De damesploeg kroonde zich in 2004-2005 tot kampioen. V.l.n.r. Joke Decommer, Annabel Loose, Klaartje Lecomte, Lieselotte Vermeersch, Inge Godderis en Eline Van Laecke. Enkele dames ontbreken

In de zomer van 2005 ging men een ganse week op stage naar Polen en er kwam ook een uitnodiging van Hongarije nadat hun delegatie op de Gouden Palet vertegenwoordigd was. Doorheen de hele clubgeschiedenis werden er wel verschillende buitenlandse stages georganiseerd. In het seizoen 2005-2006 had de A-ploeg met vijf B0’s (J-P Vansteenkiste, Dominiek Depuydt, Andrzej Bukalski, Robin Depuydt en Jeroen Verheecke) de ambitie om nog eens de play-offs voor promotie naar Superdivisie af te dwingen. Aangezien Sporting Torhout voor 80% uit jeugdspelers bestond, richtte TTC Sportline Torhout haar ‘TTOC’ op, een afkorting voor het Torhouts Tafeltennis Opleidingscentrum. Directeur Andrzej Bukalski stond in voor de aanwerving, aansluiting en doorstroming van deze jeugdspelers. Op 30 en 31 oktober 2005 werd er een zeslandentoernooi georganiseerd voor juniorenploegen bestaande uit drie spelers onder de achttien jaar. Het was de eerste keer dat een dergelijk internationaal toernooi voor jongeren op uitnodiging in West-Vlaanderen plaatsvond. Er namen onder meer ploegen uit Duitsland, Frankrijk, Luxemburg en Groot-Brittannië aan deel.

In het seizoen 2006-2007 werd voor het eerst aangetreden in de gloednieuwe sporthal van KATHO-RENO met een geweldige parketvloer. Torhout nam dat seizoen zonder de vertrekkende Dominiek Depuydt opnieuw deel aan de Europa TT-Intercup. In de achtste finale werd in en tegen het Duitse Wewer met 0-4 gewonnen en bereikten ze voor het eerst de kwartfinale. Daarin wonnen ze thuis van het gerenommeerde Auxerre (Frankrijk), waardoor ze zich plaatsten voor de Final Four in het Italiaanse Verona. Jean-Paul Vansteenkiste, Andrzej Bukalski en Robin Depuydt verloren daar van het Franse Abbeville en Boutonne, maar wonnen wel van het Oostenrijkse UTTC-Halbturn. Het drietal werd na de bronzen medaille in de Intercup op het stadhuis van Torhout ontvangen en gehuldigd.

Het seizoen 2007-2008 zorgde voor enkele verschuivingen binnen de club. De A-ploeg moest het doen zonder Jeroen Verheecke (Rooigem-Gent) en heel wat spelers vertrokken naar Sorry Koekelare, een voormalige recreantenploeg. Sportline Torhout versterkte zich wel met twee jonge talenten: Lennart Rodenburg (Nederlander) en de 17-jarige Christophe Van de Maele. De jeugd van het TTOC verhuisde bovendien van het SIVI naar de sporthal van het KTA. Er werd terug deelgenomen aan de Europa TT-Intercup, waar ze het in de eerste ronde thuis opnamen tegen het Duitse Salzkotten.

Een groepsfoto in het seizoen 2007-2008. Dat seizoen zou er voor het laatst met de typische blauwe shirts met gele letters gespeeld worden.

In het seizoen 2008-2009 kreeg TTC Sportline Torhout een nieuwe look naar aanleiding van het dertigjarige bestaan van de club. De blauwe truitjes met gele opdruk werden vervangen door gele truitjes met een print in koningsblauw. De jeugd kreeg ook een sjerp in de clubkleuren met de clubnaam op. Het toptalent van de club was op dat moment Wendel Depuydt (zus van Dominiek en Robin). Zij was amper veertien jaar oud en mocht naar het EK voor junioren in Praag. Het bestuur bestond in haar dertigste jaargang (2009) onder meer uit Norbert Trio (voorzitter), Andrzej Bukalski (secretaris, hoofdtrainer en interclubverantwoordelijke), Filip Meulemeester (penningmeester), Ruben Yde (ondervoorzitter en jeugd-hulptrainer), Jürgen Sys (jeugdtrainer), Klaus Lozie (verantwoordelijke Gouden Palet), Jean-Paul Vansteenkiste (webmaster), Marnix Vermeulen (eindredacteur Smash Info), Leen Tanghe (financiële bijstand), Patriek De Mulder (materiaalmeester), Romain Decambray (verantwoordelijke recreanten). Wim Trio en Franky Degraeve waren de enige spelers die dertig jaar na het ontstaan van de club er nog steeds bij waren. Als voorbereiding op het nieuwe seizoen 2009-2010 werd een vriendschappelijk en internationaal tafeltennisontmoeting georganiseerd in de Torhoutse Sporthal. De A-ploeg nam het op tegen Boulogne-sur-Mer, terwijl de B-ploeg uit Eerste Provinciale het opnam tegen de landelijke ploeg van Kuurne.

In 2009-2010 werd een ontmoeting georganiseerd met Boulogne-sur-Mer en Kuurne. De A-ploeg bestond met Jean-Paul Vansteenkiste, Andrzej Bukalski, Robin Depuydt, Laurent Vanmeenen en Rémi Delnatte uit vijf B2’s. We herkennen ook toptalenten Wendel Depuydt (linksonder) en Gaëtan Vandendriessche (naast de Sportline vlag)

In het seizoen 2011-2012 kon Torhout zich helaas niet handhaven in Eerste Nationale en zakten ze na veertien jaar terug naar Tweede Nationale. De C-ploeg kroonde zich wel tot kampioen in Tweede Provinciale, terwijl Wendel Depuydt Vlaams kampioene werd bij de dames junioren. Sportline Torhout zou voortaan in het groen en zwart aantreden. In het seizoen 2012-2013 verloor de A-ploeg op de laatste speeldag haar kampioenenmatch in Tweede Nationale, maar de titel en bijhorende promotie lukte wel een jaar later (2014). Na de promotie versterkte de A-ploeg zich met de ervaren Bosniër Tarik Hodzic (B0). In het seizoen 2015-2016 kende Torhout wisselend succes. De A-ploeg degradeerde naar Tweede Nationale en de B-ploeg naar Eerste Provinciale. De C- en G-ploeg werden dan weer kampioen in respectievelijk Derde en Vijfde Provinciale. De C-ploeg verloor geen enkel punt en telde tien punten voorsprong op de tweede in de stand, een primeur voor een Torhoutse ploeg.

In het seizoen 2015-2016 kende Torhout twee jeugdige kampioenenploegen. We herkennen de nieuwe shirts die eerder werden ingevoerd naar aanleiding van het 35-jarig bestaan van de club

Norbert Trio was de oudste voorzitter van een Belgische tafeltennisclub, maar zou in het seizoen 2019-2020 vervangen worden door Dieter Dewyse. De nieuwe bestuursploeg bestond verder uit Christof Vermeersch (ondervoorzitter), Andrzej Bukalski (secretaris), Arne Huyst (adjunct-secretaris), Maxim Fourmeau (penningmeester), Xavier Melis en Maarten Kerkhof. Op 8 september 2020 vernamen we helaas het overlijden van Norbert Trio. Norbert werd 88 jaar en betekende heel veel voor het tafeltennislandschap in Torhout, West-Vlaanderen en België tout court. Onze ex-voorzitter werd geboren op 7 maart 1932 en was beroepsgewijs jarenlang verbonden als PR-man bij het kabinet van minister Jan Piers. Daarnaast was hij beroepsjournalist bij De Standaard en Het Nieuwsblad. Norbert legde zich toe op sport, ongevallen en rampen. Op sportief vlak was hij vanaf dag één betrokken bij onze club. Norbert maakte het succes van in het begin mee en was de stuwende motor achter onze opmars van Vierde Provinciale tot Superdivisie. Uiteindelijk zou hij van 1995 tot en met 2019 officieel veertien jaar lang voorzitter zijn. Buiten Torhout was Norbert ook een jaar voorzitter van het Provinciaal Comité West-Vlaanderen en eveneens lid van de nationale raad van de KBTTB en de VTTL. Bij de huldiging van de Torhoutse sportlaureaten in 2012 werd Norbert verkozen als laureaat van ‘De Koarle’, de trofee voor iemand die veel betekent of betekend heeft voor de sport in Torhout. We zullen uiteraard nooit vergeten hoe belangrijk Norbert was voor onze club.

In memoriam: Norbert Trio, veertig jaar het boegbeeld van onze club (foto anno 2000)

De meest recente wijziging in het bestuur vond plaats voor aanvang van het seizoen 2021-2022. Dieter Dewyse en Maxim Fourmeau verlieten de club, Christof Vermeersch werd de nieuwe voorzitter, terwijl Justine Busschaert penningmeester werd. De jonge bestuursploeg zorgde in 2021 voor enkele grote veranderingen. Zo werd de clubnaam TTC Sportline Torhout omgevormd tot TTC Torhout en werd Killypong de nieuwe materiaalsponsor. Er kwam een nieuw logo en de clubkleuren gingen van groen-zwart naar blauw-zwart. Dit zorgde uiteraard ook voor nieuwe shirts én trainingsoutfits. De A-ploeg in Tweede Nationale werd door verschillende omstandigheden opgedoekt en Andrzej Bukalski, die eerder al het bestuur verliet, trok samen met Jean-Paul Vansteenkiste naar Lauwe. Beide heren speelden bijna 30 jaar zij aan zij in onze A-ploeg, waaronder drie seizoenen in de Superdivisie en verschillende keren in de TT-Intercup. Onze B-ploeg werd bijgevolg de nieuwe A-ploeg in Tweede Provinciale en Torhout zou in totaal zes ploegen inschrijven.

Andrzej Bukalski en Jean-Paul Vansteenkiste speelden bijna dertig jaar zij aan zij bij Torhout en blijven voor altijd twee boegbeelden van onze club. Hier een oude foto uit het seizoen 2006-2007

Onder het nieuwe bestuur lag de focus aanvankelijk op het extra-sportieve, bijvoorbeeld de club financieel gezond houden met enkele nieuwe sponsors en winstgevende activiteiten. Denk maar aan een succesvolle koekenverkoop, een valentijnsontbijt en de quiz die in 2022 (opnieuw) werd georganiseerd onder de naam ‘Trivia Night’. De eerste twee edities gingen door in De Mast en in 2024 voor het eerst in campus Eureka van het Atheneum in Torhout. Via tal van leuke activiteiten wordt evenwel veel aandacht geschonken aan de sterke groepsgeest binnen onze club: bowlen, paintballen, clubkampioenschap (met prachtige wisselbeker), spelletjesavond, pretparkbezoek, speler van de maand-award… Het mooiste voorbeeld is misschien wel het weekendje weg die sinds 2023 georganiseerd wordt. In de eerste editie trok de club met veertien geïnteresseerde spelers en partners richting Cap Gris-Nez en in 2024 met dertien naar de Franse Ardennen. Wordt vervolgd!

De nieuwe bestuursploeg die sinds 2021-2022 in haar huidige vorm actief is. V.l.n.r. Justine Busschaert, Maarten Kerkhof, Christof Vermeersch, Arne Huyst, Jordy Caes en Xavier Melis

TTC Torhout staat al vanaf dag één gekend voor haar goede jeugdwerking en het grote aantal jonge leden. Op dit moment bestaat de club voor zo’n 85% uit spelers onder de 35 jaar. We kunnen gerust zeggen dat Torhout één van de ‘jongste’ clubs is van onze provincie, maar uiteraard is iedereen bij ons welkom. De sfeer zit goed en op sportief vlak komt iedereen aan zijn trekken. Sinds het seizoen 2023-2024 werkt TTC Torhout bijvoorbeeld samen met TT Progress, wat al zorgde voor enkele sportieve successen. In het seizoen 2023-2024 hadden we voor het eerst in acht jaar tijd nog eens twee kampioenenploegen. De B-ploeg werd kampioen in Tweede Provinciale en de D-ploeg in Vierde Provinciale. Daarnaast wonnen onze dames in 2024 de Beker van West-Vlaanderen en haalden ze zilver op de Beker van Vlaanderen in Roeselare. Gezien de opmars van de vrouwen binnen onze club, besloot het bestuur in het seizoen 2024-2025 een damesploeg in Eerste Provinciale op te richten. De laatste keer dat Torhout een damesploeg inschreef (1994-1995) resulteerde dat in de titel. Bovendien viert TTC Torhout in het seizoen2024-2025 haar 45-jarig bestaan. Op naar de 50!

Een groepsfoto in het seizoen 2023-2024. We zien de nieuwe blauw-zwarte outfits en er werd ook geïnvesteerd in nieuwe tafels. Torhout is duidelijk één van de jongste clubs van West-Vlaanderen

*De A-ploeg in Nationale werd geschrapt. De B-ploeg werd de nieuwe A-ploeg en de C de B-ploeg